Copyright © - Kastanaras A. Dimitris
Η αναπαραγωγή, δημοσίευση, τροποποίηση, μετάδοση ή εκμετάλλευση των φωτογραφιών που περιλαμβάνονται στο παρόν για οποιαδήποτε χρήση, προσωπική ή εμπορική, χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια μου απαγορεύεται αυστηρά βάση του νόμου 2121/93.

Παρακαλώ μην χρησιμοποιείτε τις φωτογραφίες μου χωρίς άδεια.


Copyright © – Kastanaras A. Dimitris

The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited. All rights reserved. Law 2121/93.

Please do not use my photos without permission







Κυριακή 28 Μαΐου 2023

ΜΟΣΤΑΡ – ΠΟΛΗ ΒΓΑΛΜΕΝΗ ΑΠΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ / MOSTAR – FAIRYTALE CITY



H πόλη Μόσταρ είναι από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.
Ξαφνικά, ενώ έχεις περάσει την άχαρη μοντέρνα πόλη με τα καταπράσινα πάρκα και τις παρακμιακές σοβιετικού τύπου πολυκατοικίες που έχουν πολλές ακόμη σημάδια από θραύσματα βομβών και ριπών πολυβόλων, ενώ έχεις περάσει ερειπωμένα μισογκρεμισμένα ιστορικά κτίρια, βρίσκεσαι σε έναν εντελώς ξεχωριστό τόπο.
Περπατάς στο πλακόστρωτο και χαζεύεις σπίτια, μαγαζάκια, κήπους, καφενέδες, καλλιτέχνες, σουβενίρ ανάκατα, μυρωδιές από κεμπάπ στα κάρβουνα, και ένα πολύχρωμο πλήθος τουρίστες κάθε εθνικότητας. Για όλα αυτά αποκαλείται « το διαμάντι» της Βοσνίας.






Το Μόσταρ βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, περίπου 100 χλμ. από το Σεράγεβο και περίπου 2 ώρες από το Ντουμπρόβνικ της Κροατίας.
Το όνομά της η πόλη το πήρε από την γέφυρα Stari Most και τους δύο πύργους στις άκρες της, που ονομάζονται mostari (φύλακες της γέφυρας).
Η περιοχή του Μόσταρ κατοικήθηκε από τα ρωμαϊκά χρόνια. Στα μεσαιωνικά χρόνια, δύο όχθες του ποταμού Neretva συνδέθηκαν με την ξύλινη γέφυρα.
Ο οικισμός βρισκόταν στην εμπορική διαδρομή από την Αδριατική Θάλασσα προς την ηπειρωτική χώρα και αναπτύχθηκε ως τουρκικό διοικητικό κέντρο. Επί εποχής Τίτο, το Μόσταρ αναπτύχθηκε και έγινε μια από τις πιο σημαντικές πόλεις της περιοχής, αλλά η Παλιά Πόλη παρέμεινε η ίδια, με τη γοητευτική της ατμόσφαιρα.
Από τον Μάρτιο του 1992 το Μόσταρ βρίσκεται στην ανεξάρτητη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ωστόσο δύο μήνες αργότερα, τον Μάιο του 1992, άρχισαν οι τρομερές μάχες του πολέμου. Ο πόλεμος τελείωσε το 1995 και ακόμα βλέπουμε πολλά απομεινάρια από αυτές τις τραγικές στιγμές.






Ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα του Μόσταρ και της Βοσνίας είναι το Stari Most ή «Παλιά Γέφυρα». Η γέφυρα χτίστηκε μεταξύ 1557 – 1566 από τον τούρκο αρχιτέκτονα Hajrudin και αποτελεί παράδειγμα τυπικής ισλαμικής αρχιτεκτονικής και εξαιρετικής μηχανικής. Διασχίζει τον όμορφο ποταμό Νερέτβα ( Neretva) και βρίσκεται στην καρδιά της ιστορικής παλιάς πόλης του Μόσταρ. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ωστόσο, η γέφυρα καταστράφηκε από τις κροατικές δυνάμεις, αλλά έκτοτε ξαναχτίστηκε σύμφωνα με τις ακριβείς αρχικές προδιαγραφές της.
Από το 2005 είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και προσελκύει χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο.



 

Η πόλη του Μόσταρ είναι κάτι παραπάνω από το γραφικό Stari Most. Οι πέτρινοι δρόμοι της παλιάς πόλης είναι εξίσου γοητευτικοί. Η παλιά πόλη είναι μικρή αλλά αξίζει μια βόλτα στα λιγοστά καλντερίμια των δύο πλευρών του ποταμού Neretva. Εκεί θα βρούμε μικρά καταστήματα με σουβενίρ και καταστήματα για καφέ και φαγητό. Από το μεσημέρι ως τις βραδινές ώρες, οι δρόμοι γεμίζουν με ντόπιους και επισκέπτες που απολαμβάνουν τη βόλτα τους στα γραφικά σοκάκια.



 

Το Παλιό Παζάρι Κουγιουτζιλούκ (Kujundžiluk) είναι το πιο γοητευτικό μέρος που θα βρούμε στο Μόσταρ. Είναι επίσης ένα από τα παλαιότερα μέρη της πόλης, που χρονολογείται από τα μέσα του 16ου αιώνα. Το Παζάρι με τα λιθόστρωτα δρομάκια ήταν το κέντρο του Μόσταρ, με πάνω από 500 εργαστήρια. Σήμερα το μέρος είναι πολύχρωμο, γεμάτο με πωλητές αναμνηστικών και με τουρίστες που κάνουν τις αγορές τους. Το παζάρι μπορεί να είναι λίγο μικρό αλλά μια βόλτα σε αυτό σίγουρα είναι μια μεγάλη απόλαυση.



 

Το τουρκικό χαμάμ χτίστηκε προς το τέλος του 16ου-17ου αιώνα σε κλασική οθωμανική αρχιτεκτονική. Είναι το μοναδικό σε όλη την Ερζεγοβίνη. Το Σεβτζάν Σεχατζίν Χαμάμ δεν έχει παράθυρα, προκειμένου να προστατεύει τους πελάτες από αδιάκριτα βλέμματα, ενώ το φως μπαίνει στα δωμάτια από σημεία όπου έχουν τοποθετηθεί γυαλιά πάνω στους τρούλους. Αποτελείται από τρία δωμάτια: τον κεντρικό προθάλαμο, τον μεσαίο χώρο (το χλιαρό δωμάτιο) και τα λουτρά (το ζεστό δωμάτιο). Με τη βοήθεια της Γαλλίας και της Τουρκίας το χαμάμ επισκευάστηκε και σήμερα λειτουργεί ως εκθεσιακός χώρος.

 

Το εκπληκτικό τζαμί Koski Mehmed Pasha δεν είναι μόνο ένα αξιοθέατο, αλλά είναι επίσης ένα μέρος με την καλύτερη θέα του Stari Most. Το τζαμί χτίστηκε στις αρχές του 1600 από τους Οθωμανούς και σήμερα είναι ένα από τα καλύτερα διατηρημένα τζαμιά της περιοχής. Υπάρχει μια μικρή χρέωση εισόδου που περιλαμβάνει την ανάβαση στον μιναρέ για πανοραμική θέα στη γέφυρα και μια βόλτα στην εξωτερική αυλή που προσφέρει επίσης εκπληκτική θέα.


 

O πύργος του Ρολογιού (Σάατ Κούλα) λέγεται ότι χτίστηκε το 1630. Αναφορά γίνεται για την ύπαρξη του πύργου το 1636, σε μια επιστολή του Ιμπραήμ Σαρίκ. Η Φατίμα Σαρίκ, η γυναίκα του Ιμπραήμ, ήταν εκείνη που έχτισε τον Πύργο του Ρολογιού, ύψους 15 μέτρων. Κατά τη διάρκεια του πολέμου υπέστη πολλές καταστροφές και αναστηλώθηκε το 1999.

 

Στη δεξιά όχθη του Νερέτβα, βρίσκεται το μικρό γεφυράκι Κρίβα Κουπρίγια (Kriva Cuprija) ή «Στριμμένη Γέφυρα». Είναι παλαιότερη από το Stari Most και θεωρείται ότι ήταν δοκιμαστική για την μετέπειτα κατασκευή της μεγαλύτερης και πιο διάσημης γέφυρας. Έχει μόνο μία καμάρα που είναι σχετικά μικρή, αλλά εξακολουθεί να αποτελεί παράδειγμα της τυπικής ισλαμικής αρχιτεκτονικής του 16ου αιώνα.

 

Με εκκλησία αφιερωμένη στους Αγίους Πέτρο και Παύλο, το μοναστήρι όπως και ο καθολικισμός έχει μακρά ιστορία στην περιοχή, αν και οι καθολικοί έπρεπε να κρύβονται στην καθημερινότητά τους και να ακολουθούν τον κώδικα ενδυμασίας των μουσουλμάνων φορώντας ακόμη και φέσι προκειμένου να μη δίνουν στόχο στους άλλους. Το μοναστήρι των Φραγκισκανών είναι ένα από τα τελευταία μνημεία που κατασκευάστηκαν στο Μόσταρ προς στο τέλος της οθωμανικής περιόδου το 1866. Το μοναστήρι διαθέτει εξαιρετική βιβλιοθήκη με 50.000 τόμους, καθώς και αρχεία με 536 χειρόγραφα σε διάφορες γλώσσες. Το 1894 χτίστηκε νέο μοναστήρι που θεωρήθηκε το πιο συμπαγές κτίσμα της πόλης, το οποίο όμως επίσης καταστράφηκε στη διάρκεια του πολέμου, αλλά σήμερα έχει πλήρως αποκατασταθεί.

 

Το Μόσταρ είναι επισκέψιμο όλο τον χρόνο αλλά η καλύτερη εποχή για να το επισκεφτεί κάποιος είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο, όταν η θερμοκρασία είναι ζεστή και ο καιρός λιγότερο βροχερός.




Κείμενο – Φωτογραφία : Δημήτρης Καστανάρας // larissapress

























































 

ΝΤΟΥΜΠΡΟΒΝΙΚ – Η ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΗ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΠΟΛΗ / DUBROVNIK – THE MOST BEAUTIFUL MEDIEVAL CITY



Το "μαργαριτάρι της Αδριατικής", όπως αναφέρεται συχνά, έχει χαρακτηριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO από το 1979.
Το Ντουμπρόβνικ βρίσκεται στα νότια παραλίας της Κροατίας και αποτελεί μέρος των Δαλματικών ακτών. Πρόκειται για μία μεσαιωνική πόλη που είναι κατασκευασμένη εξ ολοκλήρου από λευκή πέτρα και μάρμαρο. Πρόκειται για την πόλη - αξιοθέατο για την οποία είναι περήφανη η Κροατία.

 





Ας δούμε λίγο την ιστορία αυτής της πόλης.

Το Ντουμπρόβνικ ήταν μέρος της βυζαντινής αυτοκρατορίας από τον 9ο αιώνα έως το 1205, που η Βενετία αναλαμβάνει την εξουσία της πόλης (έως το 1358). Η σχέση των 2 πόλεων δεν είναι και οι καλύτερες εξαιτίας των εξαιρετικών λιμενικών και εμπορικών συνεργασιών του Ντουμπρόβνικ.
Το χτίσιμο της παλιάς πόλης ολοκληρώθηκε τον 13ο αιώνα.
Το 1358 η Συνθήκη του Ζαντάρ σηματοδότησε την ανεξαρτησία του Ντουμπρόβνικ από τη Βενετία. Τον αιώνα αυτό το εμπόριο στην περιοχή ανθεί, το Ντουμπρόβνικ ευημερεί και μπορεί να πει κανείς ότι ήταν και μπροστά από την εποχή του, μιας και το 1317 ανοίγει φαρμακείο και το 1432 ορφανοτροφείο! Την ίδια περίοδο καταργεί το εμπόριο των σκλάβων!



 


Αποτέλεσμα της συνθήκης αυτής είναι η ίδρυση της Δημοκρατίας της Ραγούσας, μια πόλη-κράτος και ναυτική δημοκρατία της οποίας η πρωτεύουσα ήταν το Ντουμπρόβνικ (στα ιταλικά Ραγούσα). Εκτεινόταν σε εδάφη τα οποία περιελάμβαναν τα νότια της Δαλματίας. Εξακολούθησε να υφίσταται ως την εισβολή των στρατευμάτων του Ναπολέοντα στις 31 Ιανουαρίου 1808.
Κυβερνήτης της ήταν ένας ρέκτορας, ο οποίος εκλεγόταν με μηνιαία θητεία.
Ο Κυβερνήτης ( Ρέκτορας) έμενε στο Παλάτι του Ρέκτορα απομονωμένος από φίλους και οικογένεια, όντας πλήρως αφοσιωμένος στα διοικητικά του καθήκοντα.

Τα τείχη που περικλείουν την Παλιά Πόλη κατασκευάστηκαν τον 14ο και τον 15ο αιώνα. Οι αμυντικοί πέτρινοι τοίχοι έχουν ύψος 25 μέτρα και είναι κατασκευασμένοι από ασβεστόλιθο με πάχος 4 έως 6 μέτρα στις πλευρές που βλέπουν στη στεριά, και λεπτότερες στις πλευρές που βλέπουν στη θάλασσα. Τα τείχη δεν έχουν παραβιαστεί ποτέ από κανένα εχθρικό στρατό!


 




Το Ντουμπρόβνικ απέκτησε το σημερινό του όνομα, μόλις το 1918, όταν επήλθε η πτώση της Αυστροουγγαρίας και η πόλη ενσωματώθηκε στο νέο Βασίλειο Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων.
Χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο έρχονται στο Ντουμπρόβνικ για να δουν από κοντά όλα τα κρυμμένα μυστικά αυτής της μεσαιωνικής πόλης, με τη γοητεία της καστροπολιτείας, τη θαλάσσια αύρα και τον κοσμοπολίτικο αέρα.
Πριν ξεκινήσετε την περιπλάνηση στην μεσαιωνική πόλη ανεβείτε με το τελεφερίκ έως την κορυφή του Srdj από όπου μπορείτε να δείτε όλη την παλιά πόλη, την Αδριατική και τα νησιά της. H θέα είναι μαγευτική με το Ντουμπρόβνικ στα πόδια σας.



Η εξερεύνηση της παλιάς πόλης ξεκινά με αφετηρία την Πύλη Pile στα δυτικά των τειχών. Είναι ένα εκπληκτικό μονοπάτι κατά μήκος της Πύλης, με μεσαιωνική αρχιτεκτονική και θέα που κόβει την ανάσα! Αξίζει να το επισκεφτεί κανείς τις πρωινές ώρες για να μπορέσει να δει όλες τις λεπτομέρειες, αλλά και τη νύχτα που η φωτισμένη πύλη είναι ειδυλλιακά όμορφη. Μπαίνοντας στην καστροπολιτεία συναντήσαμε το πελώριο σιντριβάνι του Ονούφριου και το Μοναστήρι των Φραγκισκανών. Μέσα στο Μοναστήρι υπάρχει το Μουσείο της Μονής, καθώς και το παλαιότερο ίσως φαρμακείο του κόσμου.







Από αυτό το σημείο ξεκινά ο μεγάλος πεζόδρομος της παλιάς πόλης, γνωστός ως Stradum και ενώνει τις δύο βασικές πύλες (Pile και Ploce). Στις δύο «όχθες» του πλακόστρωτου, μικρά ανηφορικά καλντερίμια οδηγούν σε κρυμμένα στενά σοκάκια με ταβέρνες, ενώ στο τέρμα του πεζόδρομου, ξεκινά ένας νέος λαβύρινθος από πανέμορφα δρομάκια και πλατείες και εκεί θα ανακαλύψετε το αληθινό Ντουμπρόβνικ..
Ακολουθώντας τον δρόμο μπροστά μας, βρεθήκαμε στην Στήλη Orlando και τον πύργο του Ρολογιού, στο παλάτι Sponza που φιλοξενεί τα αρχεία της πολιτείας, στην μπαρόκ ιταλική εκκλησία του Αγίου Βλάσιου, στο γοτθικό Παλάτι του Εφημέριου.



 





Περπατώντας φθάσαμε στο σύγχρονο λιμάνι της πόλης, γύρω από το οποίο απλώνονται σπιτάκια αμφιθεατρικά στους λόφους, αλλά και εμπορικά καταστήματα.

Σε κάθε σημείο της Παλιάς Πόλης υπάρχει διάχυτη μια μεσαιωνική ατμόσφαιρα και οι τουρίστες περπατώντας στους δρόμους κάνουν κυριολεκτικά μια βόλτα στην ιστορία. Τα αυθεντικά μνημεία και η σπουδαία ιστορία κάνει την παλιά πόλη του Ντουμπρόβνικ να φέρνει στο μυαλό των επισκεπτών τις εικόνες των μακρινών εποχών σαν μια ζωντανή πραγματικότητα.







Επιμέλεια – Φωτογραφία : Δημήτρης Καστανάρας // larissapress