Dimitris Kastanaras - Photography: ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ

Ο Φλεβάρης πάει για το τέλος του και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα ταξιδάκι στο όμορφο Βερολίνο. Τέλη Φλεβάρη και το κρύο ήταν αρκετό οπότε, μπουφάν , φωτογραφική μηχανή, άνετα παπούτσια, όρεξη για βόλτες, και φύγαμε για χειμωνιάτικη πενθήμερη βόλτα στο όμορφο Βερολίνο αν και αξίζει περισσότερο να το δεις και να το περπατήσεις άνοιξη και καλοκαίρι.

Λίγα λόγια λοιπόν για το Βερολίνο και μετά πάμε για .... ξενάγηση !!

Το Βερολίνο είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη σε έκταση και πληθυσμό πόλη της Γερμανίας, σημαντικό οικονομικό και πολιτισμικό κέντρο με πολυάριθμα πανεπιστήμια, ερευνητικά ιδρύματα, θέατρα, μουσεία και αρχιτεκτονικά μνημεία. Το άλλοτε σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου είναι σήμερα μία από τις πιο ζωντανές πόλεις της Ευρώπης, αποτελώντας έναν κατά τα άλλα «προκλητικό» προορισμό, αφού οι αντιθέσεις είναι εμφανείς σε κάθε σημείο της πόλης.

Το Βερολίνο είναι μια αραιοκατοικημένη πόλη με μεγάλες οδικές αρτηρίες, σύγχρονους αυτοκινητόδρομους αλλά και άνετους δρόμους στο κέντρο και τα προάστια, ιδανική για περπάτημα. Παντού θα βρείτε ελεύθερους χώρους πρασίνου και προσεγμένες πλατείες, ενώ προσοχή χρειάζεται στην επιλογή των προορισμών που θα επισκεφθείτε, καθώς οι αποστάσεις είναι μεγάλες.

Κατά τη διάρκεια των περιπάτων, πολλές φορές θα αναρωτηθείς αν βρίσκεσαι στο πρώην Δυτικό ή στο πρώην Ανατολικό Βερολίνο, αφού όλα τριγύρω συνδέονται άρρηκτα με την ενοποίηση του πληθυσμού.
Σε κάθε περίπτωση, όποιος αποφασίσει να επισκεφθεί το Βερολίνο πρέπει να έχει υπόψη του πως δεν θα συναντήσει μια τυπική γερμανική πόλη, αυστηρή ή άχρωμη, αντικοινωνική ή ψυχρή, όπως συνηθίζουν οι περισσότεροι να την περιγράφουν.

Το Βερολίνο είναι ένα συνονθύλευμα λαών και πολιτισμών, μια «κουλτουριάκη» και συνάμα σύγχρονη πόλη. Μια πόλη όπου σε κάθε σημείο της θα ανακαλύψουν στοιχεία του παρελθόντος αλλά και μοντέρνα «κομμάτια», όλα μαζί να δημιουργούν ένα προκλητικό αποτέλεσμα! «Σε κάθε γωνιά του το Βερολίνο μπορεί να θυμίζει τη Γερμανία αλλά δεν είναι… Γερμανία», επαναλαμβάνουν διαρκώς οι Βερολινέζοι. Η πρωτεύουσα της Γερμανίας είναι μια ολοζώντανη πόλη, ιδανική για τον «ψαγμένο» επισκέπτη αλλά και για τον τουρίστα που επιθυμεί να οριοθετήσει από μόνος του την έννοια «νέο Βερολίνο».
Πέντε περιοχές που αξίζει να περπατήσεις είναι το μποέμ και πολυπολιτισμικό Κρόιτσμπεργκ, το νεανικό και γεμάτο τέχνη Mitte, στο «ιν» Πρεντσλάουερ Μπεργκ, στο μπαρόκ Σαρλότενμπουργκ και στην πρωτοποριακή Karl-Marx-Alle στο Ανατολικό Βερολίνο.

Ας ξεκινήσουμε την ξενάγηση της πόλης και ας αρχίσουμε από την Πύλη του Βρανδεμβούργου (Brandenburger Tor), που αποτελεί το έμβλημα του Βερολίνου.

Σήμα κατατεθέν και ορόσημο της ιστορικής διαδρομής του Βερολίνου. Στα σύνορα μεταξύ Ανατολικού και Δυτικού Βερολίνου, αποτελεί άλλο ένα σύμβολο της επανένωσης της Γερμανίας.
Πρόκειται για τη διάσημη Πύλη-σύμβολο του Βερολίνου που βρίσκεται στην κεντρική λεωφόρο Ούντερ Ντεν Λίντεν (μτφρ κάτω υπό τις φιλύρες) και βασίστηκε στα Προπύλαια της Ακρόπολης των Αθηνών. Οι λιτοί δωρικοί κίονες περιστοιχίζονται από παραστάσεις παρμένες από την ελληνική μυθολογία και στα πλάγια υπάρχουν δύο περίπτερα που κάποτε έλεγχαν τη μετακίνηση από το Δυτικό προς το Ανατολικό Βερολίνο καθώς εκεί ακριβώς βρισκόταν το σύνορο της διαιρεμένης χώρας.
Πάνω στην πύλη δεσπόζει το Τέθριππο της Νίκης, το οποίο μετακίνησε ο Ναπολέων στο Παρίσι το 1806 μετά την υποταγή της Πρωσίας, όμως 8 χρόνια αργότερα επέστρεψε στην πόλη και διακοσμήθηκε περαιτέρω.

Σε πολύ κοντινή απόσταση από την Πύλη τη Βρανδεμβούργου ( σχεδόν απέναντι από την κάτω πλευρά) βρίσκεται το Μνημείο για το Ολοκαύτωμα Σίντι και Ρομά. Αυτό το μνημείο βρίσκεται στη μνήμη των Σίντι και των Ρομά που διώκονταν με τον ίδιο τρόπο που οι Εβραίοι ήταν από τους Ναζί. Το μνημείο είναι μια κλειστή περιοχή στο Tiergarten με μια μεγάλη κυκλική πισίνα με τριγωνική πέτρινη πλάκα, σε αναφορές παρόμοια κονκάρδες που έπρεπε να φορεθούν από φυλακισμένους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Γύρω από την πισίνα υπάρχουν πλακοστρώσεις, μερικά από τα οποία φέρουν ονόματα στρατοπέδων συγκέντρωσης που έχουν χαράξει μέσα τους.

Τα τείχη του μνημείου περιγράφουν με οδυνηρή λεπτομέρεια τη δίωξη των Σίντι και των Ρομά. Επισκεφθείτε αυτό για να θυμηθείτε πόσο σκληροί είναι οι άνθρωποι και πώς να μην επιτρέψουμε να ξανασυμβούν αυτά τα πράγματα.

Στη συνέχεια θα θαυμάσουμε το διάσημο Ράιχσταγκ (σήμερα ονομάζεται Bundestag). Το κτίριο όπου εδρεύει το γερμανικό κοινοβούλιο και συγκαταλέγεται στα πιο σημαντικά αξιοθέατα του Βερολίνου χάρη στο γυάλινο θόλο (έργο του αρχιτέκτονα sir Norman Foster)

Σε πολύ κοντινή επίσης απόσταση από την Πύλη τη Βρανδεμβούργου βρίσκεται το Μνημείο Ολοκαυτώματος, αυτό το διάσημο μνημείο, το οποίο αποτελείται από 2.711 γκρίζους μονόλιθους χωρίς κάποια αναφορά σε ονόματα ή ημερομηνίες. Είναι σχετικά νέο καθώς δημιουργήθηκε μόλις το 2003 από τον αμερικάνο μηχανικό Πίτερ Άιζενμαν και είναι αφιερωμένο στους εκατομμύρια Εβραίους της Γερμανίας και της υπόλοιπης Ευρώπης που εξοντώθηκαν από τους ναζί τη μαύρη δωδεκαετία του ναζισμού (1933-1945).Καλύπτει μία μεγάλη έκταση και θυμίζει έντονα νεκροταφείο εκφράζοντας την ξεκάθαρη βούληση των δημιουργών του να δημιουργήσουν συγκίνηση αλλά και προβληματισμό στον επισκέπτη. Μάλιστα, το Μνημείο του Ολοκαυτώματος έχει δημιουργήσει μεγάλη συζήτηση στη Γερμανία καθώς πολλοί ντόπιοι αντιτίθενται στην ύπαρξη του.

Η λεπτή Στήλη της Νίκης στο κέντρο του Βερολινέζικου Ζωολογικού Πάρκου, είναι ένα μνημείο 230 ποδιών, προς τιμήν της νίκης της Πρωσίας επί της Γαλλίας το 1871. Η στήλη στην κορυφή της έχει το χρυσό άγαλμα της θεάς Βικτορίας, που χαϊδευτικά ονομάζεται από τους ντόπιους ‘‘Goldelse’’ ( Χρυσή Έλση ). Πρέπει να ανεβείτε 285 απότομες σκάλες για να φτάσετε στην υπαίθρια πλατφόρμα, η οποία βρίσκεται ακριβώς κάτω από την γιγαντιαία θεά, αλλά θα ανταμειφθείτε από μια καταπληκτική θέα από το γύρω πάρκο και το Βερολίνο.

Τρία Σοβιετικά μνημεία στήθηκαν στο Βερολίνο μετά τον πόλεμο από την ΕΣΣΔ, αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι στο πάρκο Treptower Park. Καλύπτει μια συνολική έκταση 100.000 τετραγωνικών μέτρων, είναι η μεγαλύτερη του είδους της, και επίσης χρησιμεύει ως πολεμικό νεκροταφείο για 5.000 σοβιετικούς στρατιώτες. Το μνημείο περιλαμβάνει μια σειρά από τοιχογραφίες που απεικονίζουν την πορεία του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς και στη μνήμη των στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της κατάκτησης του Βερολίνου. Αποτελεί επίσης το μεγαλύτερο αντιφασιστικό μνημείο στη Δυτική Ευρώπη…προφανώς μια σημαντική περιοχή για να επισκεφτείς.

Δεύτερη ημέρα και κατευθυνθήκαμε με τα πόδια στο περίφημο «Νησί των Μουσείων» (Museumsinsel), που βρίσκεται μεταξύ των ποταμών Spree και Kupfergraben.

Στο Μουσείο της Περγάμου ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το τμήμα των ελληνικών εκθεμάτων, όπου δεσπόζουν η αγορά της Αρχαίας Μιλήτου και ο βωμός της Περγάμου. Φιλοξενεί τρεις σημαντικές συλλογές, τη συλλογή ελληνικών και ρωμαϊκών αρχαιοτήτων, τη συλλογή αρχαιοτήτων από την Εγγύς Ανατολή και τη συλλογή Ισλαμικής Τέχνης, όλες προϊόν γερμανικών ερευνών και ανασκαφών.

Περιλαμβάνει ακόμη το Altes Museum χτισμένο στη Νήσο των Μουσείων στην δεκαετία 1830 (με κλασικές αρχαιότητες).Το Παλαιό φιλοξενείται σε ένα υπέροχο νεοκλασικό μέγαρο και στηρίζεται πάνω σε λαμπρούς δωρικούς κίονες και φιλοξενεί μία διάσημη συλλογή αρχαίων ελληνικών κι αιγυπτιακών εκθεμάτων που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων την προτομή του Περικλή, το ψηφιδωτό από την έπαυλη του Αδριανού και μία ροτόντα καθ’ ομοίωση του Πάνθεου της Ρώμης.

Το Neues Museum χτισμένο στο Νησί των Μουσείων στην δεκαετία 1840. Το Νέο Μουσείο απέχει μόλις λίγες δεκάδες μέτρα μακριά, στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο με αυτό της Περγάμου και την Παλιά Πινακοθήκη. Καταστράφηκε ολοκληρωτικά στον Β’ Παγκόσμιο και ξανάνοιξε τις πύλες του μόλις το 2009, εκεί θα έχετε την ευκαιρία να απολαύσετε μία λαμπρή συλλογή κυρίως από αιγυπτιακές αρχαιότητες που αξίζει να δείτε. Το διαμάντι του Μουσείου δεν είναι άλλο από την προτομή της Νεφερτίτης, η οποία είναι πραγματικά εντυπωσιακή – μολονότι απαγορεύεται να τη φωτογραφίσετε.

Το μουσείο Μπόντε (Bode Museum) βρίσκεται στο βορειότερο κομμάτι του νησιού. Άνοιξε το 1904 και αρχικά ονομάζονταν Kaiser-Friedrich-Museum. Μετονομάστηκε το 1956 προς τιμήν του πρώτου επιμελητή της Wilhelm von Bode. Παρουσιάζει συλλογές γλυπτικής, ύστερης Αρχαιότητας και βυζαντινής τέχνης. Η πρόσφατη ανακαίνιση του ολοκληρώθηκε το 2006.

Checkpoint Charlie. Ήταν η πιο γνωστή πύλη εισόδου στο Ανατολικό Βερολίνο κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Σήμερα αποτελεί κλασικό τουριστικό αξιοθέατο με την αναπαράσταση του φυλακίου και πληροφοριακό υλικό.

Λίγα μέτρα μακριά από το Check Point Charlie βρίσκεται η Τοπογραφία του Τρόμου, ένα μοναδικό μουσείο που δεν απαιτεί εισιτήριο και σίγουρα θα σας συνταράξει. Μέσα από φωτογραφίες και ψηφιακά μέσα θα έχετε την ευκαιρία να δείτε μία γλαφυρή ιστορική αναδρομή από την ίδρυση του εθνοσοσιαλιστικού κόμματος και την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία το 1933 μέχρι την κατάρρευση των ναζί το 1945.
Το τμήμα που είναι αφιερωμένο στο Ολοκαύτωμα και τις διώξεις των πολιτικών αντιπάλων, των Εβραίων, των Ρομά και των ομοφυλόφιλων κόβει την ανάσα, ενώ ενδιαφέρον παρουσιάζει και η προπαγάνδα για τα πρότυπα της ”Αρείας Φυλής”. Ακριβώς δίπλα στο μουσείο αυτό διασώζεται ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του τείχους του Βερολίνου.

Μην παραλείψετε να περιπλανηθείτε στα σωζόμενα τμήματα του Τείχους του Βερολίνου και για να ολοκληρώσετε την εικόνα σας για το «Τείχος του Αίσχους», λίγο πιο κάτω θα βρεθείτε μπροστά σε μια υπαίθρια φωτογραφική έκθεση με ηχητικά ντοκουμέντα για τα εγκλήματα των Ναζί.

Φυσικά και περιπλανηθήκαμε στα σωζόμενα τμήματα του Τείχους του Βερολίνου, όπου το μεγαλύτερο κομμάτι (μήκους περίπου 1,5 χιλιομέτρου) είναι καλυμμένο από γκράφιτι με εντυπωσιακά σύγχρονα αλλά και παλαιότερα έργα. Το μεγαλύτερο κομμάτι του τείχους που έχει μείνει όρθιο βρίσκεται κατά μήκος της Muhlenstrasse κι έχει μεταμορφωθεί σε οpen air πινακοθήκη street art.

Τρίτη ημέρα και το κρύο εκεί, τσουχτερό. Σήμερα ξεκινήσαμε να περπατήσουμε στη φημισμένη πλατεία Alexanderplatz, την οποία θα ακούσετε τους Βερολινέζους να την αποκαλούν "Alex". Εκεί θα συναντήσαμε τον περίφημο τηλεοπτικό πύργο γνωστό ως Fernsehturm ή Tele-spargel. Ο Πύργος της Τηλεόρασης (Φέρζεντουρμ) είναι ένα από τα ψηλότερα κτίρια της Ευρώπης και λόγω του σχήματος του λέγεται και ”οδοντογλυφίδα” από τους κατοίκους της πόλης.

Xτίστηκε το 1969 από μία ομάδα Γερμανών και Σουηδών μηχανικών με σκοπό την ανάδειξη της σοσιαλιστικής υπεροχής στη χώρα και τον κόσμο, σήμερα είναι ορατός σε ολόκληρο το Βερολίνο λόγω του εντυπωσιακού του ύψους (305 μέτρα). Απαιτείται να πληρώσετε ένα αντίτιμο ( 14,00 ευρώ) για να ανεβείτε με ασανσέρ στον Πύργο και να θαυμάσετε την εντυπωσιακή θέα, ενώ για να χρησιμοποιήσετε το μπαρ ή το εστιατόριο θα χρειαστείτε επιπλέον αρκετά χρήματα. Συνήθως υπάρχουν μεγάλες ουρές από επισκέπτες που θέλουν να ανέβουν στον Πύργο, συνεπώς καλύτερα να έχετε προμηθευτεί τα εισιτήρια σας μέσω Διαδικτύου.

Από την Πλατεία Αλεξάντερπλατζ κατευθυνθήκαμε εκεί κοντά σε ένα Κτίριο - ορόσημο του Βερολίνου, το Κόκκινο Δημαρχείο (Rotes Rathaus) βρίσκεται στην περιοχή Mitte.

Αποτελεί την κατοικία του εν ενεργεία δημάρχου και την έδρα της ομοσπονδίας του ομώνυμου κρατιδίου, ενώ το όνομα του δημαρχείου οφείλεται στο γεγονός ότι η πρόσοψή του είναι κατασκευασμένη από κόκκινα τούβλα.
Το Κόκκινο Δημαρχείο χτίστηκε μεταξύ 1861 και 1869 από τον Γερμανό αρχιτέκτονα Hermann Friedrich Waesemann, στα πρότυπα του δημαρχείου της πόλης Torun της Πολωνίας, στη θέση όπου παλιότερα βρισκόταν διάφορα διάσπαρτα μεσαιωνικά κτίρια για να καταλαμβάνει σήμερα ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο. Το κτίριο είχε υποστεί πολύ σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του Βερολίνου από τους Συμμάχους το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και αναστηλώθηκε μεταξύ 1951 και 1956.
Πριν την ένωση της Γερμανίας το 1991 το Κόκκινο Δημαρχείο βρισκόταν στην ανατολική πλευρά και αποτελούσε την έδρα του δικαστηρίου, ενώ στην δυτική πλευρά το δημαρχείο στεγάζονταν στο κτίριο Rathaus Schöneberg.

Πολλές από τις αίθουσες του Κόκκινου Δημαρχείου είναι επισκέψιμες, όπως η αίθουσα των όπλων, η μεγάλη αίθουσα χορού και η εντυπωσιακή πορτοκαλί αίθουσα με τις προτομές. Διατίθεται επίσης και μία βιβλιοθήκη όπου συχνά φιλοξενούνται διάφορες εκθέσεις, ενώ οι διάδρομοι στον τρίτο όροφο του δημαρχείου είναι διακοσμημένα με πορτρέτα επίτιμων πολιτών του Βερολίνου.

Η ιστορική συνοικία του Αγίου Νικολάου (Νικολάι Φίρτελ) είναι μία μικρή περιοχή κοντά στην Αlexander platz. Μετά τον πόλεμο ήταν ένα κομμάτι του Ανατολικού Βερολίνου το οποίο παραμελήθηκε μέχρι το 1979 όπου η πόλη γιόρτασε την 750 επέτειό της.
Κατά το 8ετές πρόγραμμα αναστήλωσης παρόμοια ιστορικά κτίρια κατασκευάστηκαν για να αναβιώσουν την ιστορική αυτή περιοχή. Η προσπάθεια αυτή των ανατολικογερμανών δέχτηκε καυστική κριτική δίνοντας στην περιοχή το προσωνύμιο η Ντίσνευλαντ του Χόνεκερ (αρχηγός της Ανατολικής Γερμανίας) κυρίως για τον ανορθόδοξο τρόπο που έγινε η αναστήλωση.

Nikolaikirche Πρώην εκκλησία, νυν μουσείο.Είναι η παλαιότερη εκκλησία του Βερολίνου από τον 13ο αιώνα. Ξανακτίστηκε μετά τον πόλεμο και τώρα χρησιμοποιείται σαν Μουσείο. Έχει αρκετά εκθέματα, τάφους και επιτυμβιες στήλες. Αξίζει και ένας περίπατος στην γύρω περιοχή που είναι γραφική.

Gendarmenmarkt Από τις πιο όμορφες πλατείες του Βερολίνου, εκεί βρίσκονται το Konzerthaus, το Deutscher Dom (γερμανικός καθεδρικός ναός) και το Franzοsischer Dom (γαλλικός καθεδρικός ναός). Πέραν πάσης αμφιβολίας, πρόκειται για την πιο όμορφη πλατεία του Βερολίνου που δημιουργήθηκε ήδη από τα τέλη του 17ου αιώνα νότια της κεντρικής λεωφόρου Ουντερ Ντεν Λίντεν. Στο κέντρο της δεσπόζει η εντυπωσιακή εξωτερικά Αίθουσα των Συναυλιών που στηρίζεται σε κλασικούς δωρικούς κίονες και μπροστά της βρίσκεται το μνημείο Σίλερ, αφιερωμένο στο διάσημο ποιητή.
Δεξιά και αριστερά στέκουν δύο εκκλησίες που φαίνονται όμοιες αλλά έχουν πολλές διαφορές, ο Γερμανικός και ο Γαλλικός Καθεδρικός, ο δεύτερος αποτέλεσε την έδρα των Ουγενότων, των Γάλλων προτεσταντών που βρήκαν καταφύγιο στο φιλελεύθερο Βερολίνο μετά την εκδίωξη τους από τη Γαλλία του Ρισελιέ.

Τέταρτη ημέρα Κυριακή και μετά από ένα ζεστό καφεδάκι ξεκινήσαμε την βόλτα μας από τον Berliner Dom. Πρόκειται για πανέμορφο, πανύψηλο (114μ ύψος) Καθεδρικό Ναό που βρίσκεται στο πιο όμορφο σημείο του Βερολίνου Στην όχθη του ποταμού Σπρέε.Για να μπει κανείς μέσα πληρώνει 7 ευρώ αλλά δεν βλέπει κάτι το σούπερ εντυπωσιακό (πλην του πελώριου εκκλησιαστικού οργάνου). Σε κάθε περίπτωση, "κουμπώνει" αρμονικά με τα μουσεία και τον περιβάλλοντα χώρο.
Εκπληκτικής ομορφιάς με μεγάλη ιστορία.
Δίπλα στο DDR Museum και πλησίον της Alexanderplatz.

Κάθε Κυριακή το βερολίνο γεμίζει από μικρές λαϊκές αγορές.Η μεγαλύτερη σε μέγεθος,ποικιλία και σε ιδιαιτερότητες είναι αυτή του mauerpark.Παλαιά αντικείμενα,μεταχειρισμένα ρούχα,βιβλία,ποδήλατα κλπ. σε πλήρη αφθονία.Ποικιλία φαγητών του δρόμου ,καλλιτέχνες περιστασιακοί κλπ κλπ. Ένα μεγάλο πανηγύρι γεμάτο χρώμα και Ζωή. Μην το χάσετε ότι καιρό και αν έχει.

Επισκεφθήκαμε στην συνέχεια την νεόκτιστη περιοχή Postdamer Platz, η οποία για πάνω από 28 χρόνια ήταν μια νεκρή ζώνη. Φωτιζόταν μόνο από φώτα που υπήρχαν στο Τείχος του Βερολίνου για να εντοπίζονται όσοι προσπαθούσαν να φύγουν προς το Δυτικό Βερολίνο.Sony Center ονομάζεται το συγκρότημα επτά κτιρίων από γυαλί και ατσάλι στην Potsdamer Platz, τα οποία στεγάζουν γραφεία, διαμερίσματα, σινεμά, εστιατόρια, το Μουσείο Κινηματογράφου και τα κεντρικά γραφεία της Sony στην Ευρώπη.

Ναός της Μνήμης του Αυτοκράτορα Γουλιέλμου. Η Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche είναι ένα από τα πιο διάσημα αξιοθέατα του Βερολίνου. O κατεστραμμένος αυτός πύργος είναι ένα σύμβολο της αποφασιστικότητας του Βερολίνου για την ανοικοδόμηση της πόλης μετά τον πόλεμο και μια διαρκής υπενθύμιση της καταστροφής του πολέμου.
Χτίστηκε μεταξύ 1891 και 1895 από τον Κάιζερ Γουλιέλμο Β΄ (Kaiser Wilhelm II) και έγινε προς τιμή του παππού του, Κάιζερ Γουλιέλμου Α΄ (Kaiser Wilhelm I). Αποτελούσε το σύμβολο της ενότητας της Πρωσίας. Σχεδιάστηκε από το Γερμανό αρχιτέκτονα Franz Schwechten σε νέο-ρομανικό ρυθμό. Το κτίριο ήταν ασυνήθιστα στολισμένο για προτεσταντική εκκλησία. Στη διακόσμηση υπήρχε και ένα μεγάλο ψηφιδωτό που απεικονίζει την ιστορία της Πρωσίας.
Τη νύχτα της 18 Νοεμβρίου του 1943 η εκκλησία κάηκε αφού χτυπήθηκε από μια συμμαχική βόμβα. Οι ντόπιοι υπερασπίστηκαν τα ερείπια από κατεδάφιση το 1950 και το 1961 μία νέα, οκταγωνική εκκλησία σχεδιάστηκε από τον Egon Eiermann και χτίστηκε παράλληλα με τον υφιστάμενο πύργο. Η νέα εκκλησία είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα με μπλε γυάλινα τούβλα.

Η εκκλησία βρίσκεται στο Breitscheidplatz, το κέντρο του πρώην Δυτικού Βερολίνου. Εξακολουθεί να είναι το εμπορικό κέντρο του Βερολίνου, με τον εμπορικό δρόμο Ku'damm και το Europa Center σε κοντινή απόσταση.

Πέρα όμως από όλα τα παραπάνω, στο Mitte υπάρχουν πολλές εντυπωσιακές εσωτερικές αυλές με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική που φιλοξενούν μικρά ή μεγαλύτερα καταστήματα, από καφετέριες μέχρι ατελιέ καλλιτεχνών, κινηματογράφους και εστιατόρια. Το Hackesche Hofe είναι το μεγαλύτερο σύμπλεγμα εσωτερικών αυλών στη Γερμανία και θυμίζει μία μικρή «πόλη» στην καρδιά του Βερολίνου. Αποτελείται από οκτώ αυλές, οι οποίες είναι εύκολα προσβάσιμες από την οδό Rosenthaler Straße.

Για το τέλος ( 5 ημέρα ) αφήσαμε το ανάκτορο Σαρλότενμπουργκ (Sarlottenburg Palace) που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της πόλης χτίστηκε γύρω στα 1700 προκειμένου να αποτελέσει τη θερινή κατοικία της Σοφίας Καρλότας, συζύγου του Φρειδερίκου Γ’. Αργότερα υπέστη κάποιες μετατροπές αλλά και μεγάλες καταστροφές στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με αποτέλεσμα να ανακατασκευαστεί σε αποφασιστικό βαθμό μεταπολεμικά.
Πρόκειται για ένα τυπικό ευρωπαϊκό παλάτι με έναν εντυπωσιακό μπαρόκ τρούλο και γύρω του δεσπόζει ένα υπέροχο πάρκο, το οποίο αξίζει να περπατήσετε την άνοιξη και το καλοκαίρι, καθώς και να δροσιστείτε στο αναψυκτήριο Κλάινε Ορανζερί. Το εσωτερικό του περιλαμβάνει πολλές πολυτελείς αίθουσες, οι πιο εντυπωσιακές είναι η Αίθουσα της Πορσελάνης που είναι γεμάτη πορσελάνες από την Ανατολή, το Παρεκκλήσι και η Χρυσή Αίθουσα του χορού σε αυθεντικό ροκοκό στυλ.

Palace of Tears. Όποιος δει αυτό το κτίσμα και τα εκθέματα θα καταλάβει ότι κάθε δικτατορία πάντα πονάει, πάντα πληγώνει και πάντα καίει το κόσμο. Όσα λούσα και να ντυθεί το Βερολίνο, εδώ φαίνεται η πολύ πρόσφατη του ιστορία. Ένα must για κάθε επισκέπτη!

Ρεπορτάζ – Φωτογραφίες : Δημήτρης Καστανάρας

Reportage - Photos: Dimitris Kastanaras

Dimitris Kastanaras - Photography

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2019

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ - TRAVELOGUE IN BERLIN

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου